Revengudo di biòu
Sourtido i Santo
Sian i Santo Mario enco la Manado Raynaud : Frédéric, Aude, Aurélie.
La journado e bèn !!! Sabian pas coume anavié se passa, se dèbana. Alor ? Pas de plueio, uno bono e bello journado.
Li dos fougasso « òulivo, gratoun » an pas rebala.
Lou café, lou vin rosé, acò vai bèn, pièi, sian parti pèr li prat.
En carreto, dos, bèn asseta, Jean Raynaud nous a mena plan plan dins aquelo vasto sagniero, subra-bello, ounté pouden respira, pipa la vido simplo e bello de nosto Camargo.
Quanto chabènço d’èstre aqui.
Li gardian an acampa li vaco e li vedèu e soun vengu présenta toutis ensèn la manado. Lou pelot a baia dis esplico sus la coucardo, lis aglan, li feissello di biòu e subre-tout li tradicion. An tria quatre bèsti pèr nautre. Es agradiéu de veire acò dins lou respèt di tradicioun. Fan plasi.
Pièi, nous sian entourna au mas pèr bèure un cop e manja l’anchouiado, la gardiano… tras que bono !!!
La journado s’es acabado au soulèu, coume di viei mai di viei encaro jouine.
Vaqui à bèn lèu
Anico e Jaumelino
